Onze etappe begon vandaag bij het uitkijkplatform de Amerongse bovenpolder. Mooi uitzicht over de Rijn. Toen we onderlangs de route weer oppikte, kwamen we al snel weer in de bossen terecht, welke via de voet van de Amerongse berg ons richting Rhenen leidde.
Na een goed uur wandelen, spotte we deze slang. Na onderzoek blijkt dit een gladde slang te zijn, welke met code rood onder uitsterven worden bedreigd. Op natuurmonumenten.nl hebben we dan ook braaf melding gemaakt van onze ontmoeting.
Vlak daarna troffen we een herdenkingsmonument. Het blijft indrukwekkend hoeveel onverwachtse historie we tegen komen tijdens deze wandelingen. Op 21 december 1942 was de dit toestel van No. 207 Squadron op de terugweg van een aanval op München en werd neergeschoten door Oberleutnant Reinhold Knacke, vanaf Venlo. Bij de crash kwamen alle zeven de bemanningsleden om het leven.
Verderop kwamen we in een enorme groene valei terecht. Hoewel ik nooit in Schotland ben geweest, riep het een beetje dat gevoel op. Of vergelijkbaar met een enorme groene woestijn. De vlakte was enorm wijds en het voelde echt ver van de bewoonde wereld. Ook mountainbikers waren hier ver te zoeken.
Dit was een uitzichtpunt over uniek gebied. Het uitzicht was prachtig en runderen zorgen hier voor een unieke balans van de natuur.
Na vele kilometers door de bossen, bereikte we Rhenen. Dit is echt een verrassend leuk dorp om doorheen te lopen. Ik vond de kerk veel mooier dan de zeer bekende Eusebiuskerk in Arnhem. Het centrum was gezellig en richting de Rijn stonden een paar prachtige huizen waar onze fantasie de loop nam.
Deze etappe kende voor Nederlandse begrippen, enorm veel hoogte verschillen, wat erg veel dynamiek toevoegde aan de wandeling. Ook de afwisseling van bos naar de uiterwaarden langs de Rijn was erg vermakelijk.
