Schuren

Het Pinksterweekend zouden we eigenlijk gaan 2 etappes van het Trekvogelpad gaan wandelen, maar dat hebben we wegens het slechte weer nog even uitgesteld. Eigenlijk kwam dat wel goed uit, want we hebben het schuurwerk misschien een beetje onderschat. Het zonnepaneel was gemakkelijk van het dak te halen. Helaas zaten er hardnekkige stickerresten op het dak, welke toch een paar uur werk hebben gekost om netjes schoon te krijgen. Sowieso is het dak een lastige zijde omdat er weinig ruimte is, je moet voorzichtig zijn en er liggen al snel spullen in de weg. Ook is de werkhouding verre van ergonomisch. Hoewel sommige mensen het verspilde moeite vinden “omdat je het dak toch nooit ziet”, ben ik erg blij dat deze straks weer mooi egaal wordt. Het dak zit het aller slechtst in de lak. Daarnaast lopen er nog bruine lijnen van de antiroest behandeling van toen we hem net hadden. De richels op het dak halen ook de snelheid uit het schuren. De zijvlakken van de bus waren wat dat betreft echt lekker meters maken. Naast het dak, had ook de motorkap in verhouding wat extra liefde nodig. Hier zat de nodige steenslag, welke echt tot op het staal weggeschuurd moest worden om weer egaal te worden. Momenteel ziet de auto eruit als een puistige puber, waarvan de schoonheid in de toekomst ligt. Komende week moeten we de bumper en lampjes demonteren om die netjes te schuren en de randjes mooi af te werken.