Vandaag zou de mooiste wandeling zijn van de twee, als ik andere blogs mag geloven. De wandeling gaat vandaag naar het natuurgebied “Het Twiske”. We hebben vandaag de campulance naar het eindpunt in Landsmeer gereden en zijn in een uur met 2 overstappen met de lijnbus naar ons startpunt afgereisd. Geeneens fietsen vandaag, zo acceptabel vonden we het OV vandaag! We startte weer in de saaie wijk en ik kon me niet voorstellen hoe dit nou zou leiden naar de natuur. Maar het duurde hooguit een kilometer en we liepen al door het eerste park. Deze leidde ons ver van de saaie woonwijk onder de A7 door langs een rietlandschap met veel kanaaltjes.
Er volgde een lang fietspad tussen de velden, langs een spoorlijn.
Na dit lange pad, werden we verrast door een nieuw natuurgebied. Eerst dacht ik even in een nieuw park aangekomen te zijn, aangezien er ook een woonwijk langs lag. Maar al snel werd duidelijk dat dit “Het Twiske” was, waar ik zo naar uitgekeken had. Eerlijk, ik had er nog nooit van gehoord, tot ik de blogs over deze etappes afgelopen week doorlas. Daar vond ik ook de info dat dit gebied net zoveel water als land had. We werden al snel verwelkomd door een kudde koeien die in dit gebied graasde. 25 m afstand houden was het advies. Ja mooi is dat, moeten zei ook 25 m van het wandelpad wegblijven, doen ze ook niet he! Naast het wandelpad was de bodem erg ruw, zacht en vertrapt door hoeven.
Kijk hoe ver die koe in de modder staat, daar loop je echt niet ff doorheen zonder laarzen aan… Gelukkig besloot mevrouw koe een pasje opzij te doen voor ons 
Onze kennis van vogels is zo goed als afwezig, dus nu we het trekvogelpad lopen is het toch leuk hier eens onderweg naar te kijken. Deze borden stonden in het park en denk dat we die in de toekomst nog kunnen gebruiken.
Richting het einde van het park, zat ook een grote speeltuin. Ondanks we de kilometers aardig in de benen voelde zakken, kon ik het toch niet laten even over het water te klimmen. De hond had hier overigens bezwaar tegen, omdat hij dat niet kon, maar daar hebben we geen gehoor gegeven.
Na uren over water gekeken te hebben, was ik verrast door de hoeveelheid gras hier lag. I know, het is maar gras, maar toch.
Oke, de bruggetjes over water zijn eigenlijk veel leuker.
Oeh, molentje! Ik hou van molentjes! Die kennen we niet in het oosten. Benieuwd na hoeveel etappes we die niet meer zien, aangezien we toch richting het oosten wandelen.
Dit waren de eerste huizen die we tegen kwamen toen we Landsmeer weer binnen wandelde. Echt huizen zoals een kind die tekent.
Vandaag stond er 16 km op de planning, maar we hebben langs de snelweg en in het park toch nog 2 extra km’s meegepakt. Voor deze etappes stond in de reviews dat de route erg zijn best doet om je zo lang mogelijk in Het Twiske te houden. Als we de route inzoomen dan klopt dat ook wel ja. Ergens lopen we nog een kilometer om, om door een of ander broedgebied te lopen en dan 200 m verder uit te komen dan waar we dat gebied in liepen. Ergens kan ik me voorstellen dat je na 15 km daar niet op zit te wachten. Anderzijds, we hadden ons toch ingesteld op 16 km, maakt ons niet uit of dat nou een hele efficiënte route is, of dat het ons uren laat rondslingeren door een mooi gebied. We wilde toch wandelen… Het verbaasde me wel dat dit natuurgebied zo groot was. Ik weet niet waarom eigenlijk. Ik had gewoon niet verwacht toen we Het Twiske in liepen, dat de wijk aan het einde zo dichtbij dit natuurgebied zou liggen. Maar net als ik dat bij de start in de ochtend niet had verwacht, weet de route op het einde weer mijn verwachting te overtreffen. Weer een heerlijke dag achter de rug. Gedurende de wandeling realiseren we ons dat we hier nooit van ons leven geweest zouden zijn als we deze LAW wandeling niet hadden gekozen. Elke etappe zien we dingen die je niet verwacht en maken we mooie herinneringen. Wat me meeviel is dat we er korter over hebben gedaan dag gisteren. Tevens was dit de eerste zondag dat we afgerond 20 km zouden lopen nadat we de camper moesten inpakken. Ik was bang dat we laat in de avond pas thuis zouden komen en met een volle werkweek voor de boeg, is dat toch niet heel ideaal. Maar het viel dus mee en ik voelde me ook niet uitgeput zoals ik had verwacht, maar eerder voldaan. Dit weekend hebben we meer kilometers gewandeld dan het vorige weekend en daar had Robin toch wel ff last van de volgende dag. Zeker omdat hij 1,5 km voor het einde tegen een stuk beton trapte, waardoor het in de rug schoot. We waren echt trots toen we de parkeerplaats opliepen en de camper weer instapte.
Mooi verhaal! Jullie hebben echt genoten van de natuur!