Het weekend van 20&21 maart hebben we onze weg vervolgd op het trekvogelpad. We hebben onze camper dit weekend gehuisvest op camping weidevogelzicht. Het was een afgelegen boerderij met prachtig uitzicht over de weilanden. Toen we vrijdagmiddag arriveerde konden we nog even van de zon genieten!
De volgende ochtend begon ook lekker zonnig en was ik op tijd om een mooie zonsopkomst vast te leggen.
De mooie ochtend stemde ons positief en met een betere OV voorbereiding dan de vorige keer sprongen we op de fietsen. Deze keer was het maar een kwartier fietsen i.p.v. een half uur. Toen we aankwamen bij station Overvecht (Purmerend) kwam daar ook direct onze lijnbus aangereden. Helaas meteen gemist, dus was de keuze 20 min wachten op deze bus en dan 10 min bij de overstap, of 20 min lopen naar de volgende overstap en 5 min wachten. Dus we begonnen meteen met 1,7 km wandelen naar de volgende bushalte. Daar werden we opgepikt door een buurtbus. Dit was eigenlijk een uit de kluiten gewassen bestelbus en we waren met z’n tweeën de enige passagiers helemaal naar de eindhalte. De bus werd bestuurd door een vriendelijke dame die dit werk vrijwillig doet. We knoopte een praatjes met haar aan en tussendoor fantaseerde we hoe goed die bus als camper zou kunnen zijn. Hij reed een leuke route. We zijn niet helemaal begonnen in Graft, waar we de vorige keer eindige, omdat deze bus 800 m te vroeg stopte in een dorp ernaast, De Rijp. We hadden geen zin om 1,6 km heen en weer te lopen over hetzelfde stuk, dus sloegen we weer een stuk over. Ook De rijp was een schattig dorpje met allerlei leuke bruggetjes en mooie huizen omgeven door allerlei beekjes.
Toen we het dorp uit liepen, hebben een lange tijd tussen een groot kanaal enerzijds en weilanden anderzijds gewandeld.
Over dit landschap stonden vroeger 5 molens, welke het land hebben drooggepompt.
We kwamen langs fort spijkerboor, welke (waarschijnlijk door corona) helaas gesloten was.
Op een gegeven moment leidde het pad ons naar een voetgangerspondje (links bovenin de hoek van de stuurcabine hangt een rood-wit signaal die ons dit vertelde).
Aan de andere kant van het water vervolgde de route over een ruiterpad, waar we ook meerdere ruiters tegen kwamen.
Na een tijdje kwamen we langs een boerderij die een koffieautomaat had staan en een paar koelers met eigen gemaakte melk- en kaas producten, maar ook honing, thee en andere heerlijke dingen. Dat was erg aangenaam. Het vorige wandelweekend zijn we niks tegengekomen waar je wat lekkers kon halen. Hier konden we ook even uit de wind zitten en opwarmen. Wat een genot!
Deze weg leidde naar knollendam. Weer zo’n leuk dorpje met mooie huizen.
Na knollendam kwamen we via het Wormer- en Jisperveld aan in Wormer. In dit natuurgebied lagen nu veel vogels te broeden, dus het hondje moest even aangelijnd.
Voordat we in Wormer aankwamen werden we nog voor de keuze gesteld… Toekomst of verleden? Gelukkig leidde het Trekvogelpad ons naar de toekomst 
Met al dat water hier, waren overal ook boten te zien…
In dit park in Wormer waren fijne “uitrenzones” voor de honden. Wat dat betreft wat deze etappe een stuk hondvriendelijker dan de eerste etappe. In dit park kwamen we nog een gezellige buurtbewoner tegen. Haar hond kon het goed vinden met de onze, dus we raakte aan de praat. Ze vertelde dat ze nog nooit in het Wormer- en Jisperveld was geweest, ook al woonde ze daar toch dicht in de buurt. Verder was ze verwonderd dat we zo ver wandelde terwijl het niet zo mooi weer was. Inmiddels was het behoorlijk bewolkt geraakt en vrij fris, maar zolang het droog is kunnen we wandelen. Door de zonnige ochtend waren we wel onze sjaal en muts vergeten en die begonnen we in de middag wel te missen. Maar het was niet ver meer naar ons eindpunt in Haaldersbroek.
In Haaldersbroek kwamen we in een doorsnee wijk terecht, niet de moeite waard om foto’s te maken. Toen we aankwamen zagen we een bus staan aan het einde van de straat. Dus ik snel opzoeken welke lijn wij moesten hebben en welke halte. Hij stond op dat moment bij onze halte, maar wij stonden bij de eerstvolgende halte. We besloten dus maar een halte eerder te stoppen zodat we deze bus niet zouden mislopen. Dan stappen we morgen maar een halte eerder uit. Dit was echt zo perfect getimed, oneglooflijk. We waren erg voldaan van deze wandeling. 18 km is echt een heerlijke afstand ook. De vorige keer hadden we ook even een breekpunt rond 18 km en toen moesten we er nog 4… Dit weekend blijft het onder de 20 km per dag.
Een dag als deze sluit je natuurijk af met een heerlijk stukje entrecôte…
En lekker vuurtje natuurlijk, om 4 seizoenen te kunnen genieten van buiten 
