Na onze succesvolle wandelvakantie in Zwitserland en Oostenrijk afgelopen zomer, bleven we achter met het langeafstand wandelvirus. Via facebook zagen we een vraag over het Noaberpad, welke ons erg aansprak. Na wat verdieping in de verschillende LAW’s die door Nederland lopen, kozen we toch voor het Trekvogelpad. Dit vanwege onze voorkeur voor natuur en omdat het nu met corona het fijner is dat alles binnen de landsgrenzen valt. Daaruit volgde ons voornemen om in het jaar 2021 te starten met deze LAW. Vrijdag 21 januari 2021 hebben we voor het tweede maal onze bruiloft moeten verzetten. Om dit toch niet zomaar voorbij te laten gaan leek het ons een leuk idee om dan maar meteen af te trappen met het Trekvogelpad. Uiteraard met champagne en een mini-bruidstaart, waar we het hele weekend nog van gegeten hebben.
Na wat onderzoek koos ik voor Camping De Boekel. Deze zat strategisch halverwege de tweede etappe en op een half uurtje fietsen van station Alkmaar. Het was tevens een boerencamping welke het hele jaar geopend is en waar voorin allemaal leuke dieren te vinden zijn. Verder kon je aan alles merken dat deze boerderij al meer dan een eeuw van dezelfde gastvrije familie is met oog voor detail. Het was niet druk, maar er waren er meer die toch de kou trotseerde op de camping.
De eerste dag begon met een 8 km fietsen van camping naar station Alkmaar. Al snel merkte we dat de fiets van Robin zijn trapper aan het loslaten was.
Op station Alkmaar hebben we bij het reparatiepunt gevraagd of we een sleutel konden lenen om het te fixen. Helaas stond daar een ongemotiveerde puber die weigerde te helpen in het weekend. Vanaf station Alkmaar zou het dan nog een ruwe 45 min kosten om met de bus naar Bergen aan Zee strand te komen. Hierbij was geen rechtstreekste verbinding te vinden. De volgende dag kwamen we erachter dat de eerste bus vanaf station Alkmaar pas om 11 uur zou vertrekken. Dit vonden we vrij laat, i.v.m. zonsondergang rond 17 uur. Als we een uur eerder de bus namen, zouden we een half uur eerder aankomen. Niet heel efficiënt, maar we hebben geen haast en een half uur speling voor het donker kan natuurlijk geen kwaad. Bij de overstap was gelukkig een supermarkt en konden we de vergeten versnaperingen aanschaffen. Precies op tijd voor de overstap na 20 min, kwamen we netjes bij de bushalte. Daar troffen we 2 dames, ook met wandelschoenen en een rugzak aan. Ze vroegen ons of we toevallig ook naar Bergen gingen en aan welke kant we dan de bus moesten hebben. Tevens werden we er door hun op geattendeerd dat dit een belbus is, die hadden we dus een uur van te voren moeten reserveren. Zei hadden dat dus gedaan, maar het woord bus is ook te groot, want het zou waarschijnlijk gewoon een personenauto worden. Nu kregen we toch wat spanning, want met de huidige strenge lockdown is het niet vanzelfsprekend dat we zomaar mee kunnen. Nadat de bus 20 min te laat er nog niet was, besloten de dames eens te polsen waar die wagen nou bleef. Bleek er iets mis te zijn gegaan met het moeilijke reserveringssysteem. Ze hadden namelijk 2 bussen gereserveerd, de eerste om in Egmond te komen waar we stonden te wachten en de tweede was dus niet goed gereserveerd. We besloten met z’n vieren een taxi te boeken naar Bergen aan Zee bij taxibedrijf Blauw. Werden we teruggebeld door het taxibedrijf “let op de bus is zwart en niet blauw”. Hier moesten we best om lachen.
Wachten op de bus
Uiteindelijk waren we nu net zo laat aangekomen als wanneer we een uur later vertrokken zouden zijn, maar het mocht de pret niet derven. We begonnen met een heel kort stuk over het strand. Het waaide er hard. Onze hond was voor het eerst op een strand, maar vond de zee niet zo interessant. Hij ging vooral achter de schuimwolken aan. Na 500 m ging de route alweer van het strand af. Hier liepen we meteen al de eerste afslag voorbij. Gelukkig had ik de GPX app waarin de route live met GPS te volgen is. Zodoende kwamen we erachter dat we te ver waren, anders hadden we nooit het vlaggetje gezien. De andere dames zagen onze fout en profiteerde daar van mee.
Toen we eenmaal van het strand afsloegen, hebben we de zee ook niet meer gezien. We verdwenen helemaal in de duinen. Het begon meteen in een beschermd natuurgebied, waar we nog voor gedoneerd hebben om doorheen te mogen (2 euro’s). Het was anders dan de duinen die ik me had voorgesteld, maar wel erg mooi en diverser dan ik dacht. Uitzicht over mooi glooiend landschap, afgewisseld met bomen en heide. We kwamen ook nog loslopende paarden tegen.
Na een goede 11 km veranderde dit glooiende landschap langzaam naar vlakker landschap, naar een weiland en toen liepen we Egmond in. Dit kwam ons heel bekend voor omdat we daar een paar uur eerder nog een goed uur op een taxi hebben gewacht. Vlakbij die bewuste bushalte, sloegen we een wijk in. Dit had ook wel wat kneuterigs. Aan het einde van dit dorp kwamen we nog langs de resten van voormalig kasteel van Egmond.
Na Egmond hadden we echt even staan twijfelen omdat er een weg liep langs een weiland waar de LAW vlaggetjes op stonden, maar er stonden ook een paar die het weiland in wezen. Ook hier kon de app ons vertellen dat door het weiland de juiste route was. Wel gek, want we moesten over het hek heen klimmen, hij kon niet open. Vanaf hier was het volgens mij ook niet de bedoeling meer om een hond mee te nemen. We hadden hem nu goed aangelijnd uit bescherming, omdat er zwanen in het weiland zaten. Vervolgens hebben we een heel stuk langs een kanaal door de weilanden gewandeld. Hier kwamen we nog veel meer klimhekjes tegen.
Toen we eenmaal door de weilanden heen kwamen, liepen we nog een stuk verhard tussen de weilanden om vervolgens nog een stuk onverhard tussen de weilanden te lopen. Op dat punt kregen we het gevoel dat we toch wel bijna klaar waren, maar toen moesten we nog 4 km. Dat kwam nog 2 maal door een bosgebied om uiteindelijk via allemaal parkjes in Alkmaar te eindigen.
Rond de schemer kwamen we weer in Alkmaar aan. Nu stond er een volwassene bij het reparatiepunt wie ons wel kon helpen de trapper vast te draaien. Ook konden we daar nieuwe batterijen en fietslampen kopen, zodat we veilig door het donker naar de camping konden komen. Had was een geslaagde dag en het weer zat ons ontzettend mee.
