Dit jaar hadden we iets minder tijd voor onze rondreis vakantie, 2,5 week ipv 3. Vandaar dat we het dit jaar wat dichter bij huis zochten. We waren nog nooit in Zwitserland geweest en raakte geïnspireerd toen we de Oeschinensee bij iemand op de tijdlijn zagen. Tijd dus om zelf een rondreis te plannen die kant op.
Dag 1
We zouden vertrekken op een zaterdag. Helaas waren de weersvoorspellingen heel slecht voor dat weekend, vooral voor de zondag. Normaliter zouden we in 1 streep doorrijden naar plek van bestemming als dat onder de 1000 km is, maar we besloten dat we beter zondag nog een stuk konden rijden dan de hele dag in de regen wachten op de maandag. Na een tip van een collega, besloten we in Obernai te overnachten. Dit is echt een aanrader als je bij Basel de grens over wilt en daar 2 dagen over wilt rijden. Frankrijk heeft toch meer sfeer dan Duitsland. Het is maar een klein stukje om en je komt meteen in vakantiesferen terecht!
Dag 2
Vandaag zijn we doorgereden naar TSC camping Bern – Eymatt. Een fijne plek om te staan in de regen. Er was een heerlijke plek bij de openhaard waar we konden dineren en het eten was goed betaalbaar voor Zwitserse begrippen. Ze boden ook een gratis buskaart aan naar de stad Bern, voor als je meer geïnteresseerd bent in cultuur snuiven. Wij hadden onze zinnen gezet op de natuur, dus sloegen dit even over.
Dag 3
Vandaag was het eindelijk droog en waren we heel dichtbij ons eerste doel, de Trümmelbachfälle. We genoten enorm van het rijden door de gebergte. De Trümmelbachfälle liggen in het Lauterbrunnental wat opzich al een mooie omgeving is. We wisten niet zo goed wat we konden verwachten, maar we wisten wel dat er wat trappen zouden zijn. Daarom waren we voorbereid en hadden we de rugtas meegenomen voor de hond. Helaas, mocht hij niet meer naar binnen. Achteraf waren we daar ook blij om, want het waren alleen maar trappen om te lopen. Binnen 2 uurtjes waren we ook weer terug, dus dat was nog zo erg niet voor m.
We hadden nu de middag nog vrij voor ons en konden we niet wachten om ergens lekker te gaan wandelen. Nogal spontaan besloten we naar de Schynige Platte te gaan. Hier kun je je beter toch op voorbereiden. Een ticket daar kopen is echt enorm duur. Achteraf kwamen we aanbiedingen en deals tegen welke ons wel wat besparingen hadden kunnen opleveren. Hoewel het beneden redelijk opgeklaard was, was het bovenin vrij mistig. Het was een heerlijke wandeling en niet zo moeilijk, maar op een heldere dag zou hij vast nog mooier zijn! Je kunt op verschillende momenten prachtig uitkijken over Interlaken, Brienzersee en Thunersee.
We hebben overnacht op camping Wang. Dit was echt onze ultieme favoriet deze vakantie. Het is een minicamping met mooie terrassen en heerlijk uitzicht op de bergen!
Dag 4
Even de hond uitlaten vanaf Camping Wang via de dorpswandeling (5 km). Heerlijk hoe je zonder al te veel moeite zoveel prachtige en afwisselende natuur om je heen hebt. Met deze wandeling beter zicht over de Thunersee gehad dan de dag ervoor op Schynige Platte…
Vervolgens stond de Brienzersee hoog op ons lijstje. Het water is zo prachtig van kleur hier. Ons doel was om met de camper recht aan het water te staan en we hadden daarvoor camping au Lac in gedachte. Waar we geen rekening mee hadden gehouden was dat ze hier ook een paar uur dicht gaan rond de lunch. Tevens kwamen we erachter dat de camping vol was en dat je echt bumper aan bumper staat om aan het water te staan. Dit contrast was voor ons te groot met hoe we vorig jaar vrij in Noorwegen waren. Na nog wat campings afgereden te zijn, besloten we gewoon te genieten van een middag aan het water en voor de nacht weer zo’n heerlijke minicamping op te zoeken. Voor het vervolg hebben we dus geleerd dat campings dichtgaan rond de lunch in Zwitserland en dat je niet zonder reservering aan het water komt te staan, ookal is het net na het hoogseizoen.
De minicamping die we hebben gevonden lag in het Lütschental en is de kleinste camping van Zwitserland, camping Danny’s. Ook een aanrader. Lekker rustig en een echte gastheer als camping eigenaar.
Dag 5
Dit is de dag waarop alles misging en we helemaal werden meegesleurd in een heuse wandelverslaving. De campingeigenaar was helemaal lyrisch over onze vuurstoof, omdat het echt gesloten vuur was. Dit was de eerste overnachting waarbij we toestemming hadden om die aan te steken én we ook daadwerkelijk hout bij hadden. Ons doel was om vandaag de camper te laten staan. Dus toen meneer besloot dat we uitgerekend nu de vuurstoof gebruikt kon worden om op te koken, we moésten fonduen in het land van de fondue, toen moest dat te voet ingekocht worden. De supermarkt was 7 km van de camping verwijderd en lag terug richting Lauterbrünen. Daar aangekomen waren we zo dichtbij de Staubbachfälle, dat we die ook nog mee wilde pakken. Na 20 km en 5 uur later konden we heerlijk genieten van een welverdiende fondue.
Dag 6
Vandaag naar dé trekpleister waarvoor we kwamen en onze eerste geplande hike. Oeschinensee! Hier was de laatste 4,5 km van de route afgezet wegens werkzaamheden, waardoor we 9 km extra wandelen cadeau kregen. We begonnen meteen met de zware steile route omhoog. Dit was een leuke uitdaging. Aangekomen bij het meer, konden we echt genieten! We hadden het getroffen met heerlijk weer en we zijn nog een heel stuk naar het einde van het meer omhoog geklommen. Eenmaal bij een boerderijtje aangekomen, zijn we op een enorme rots gaan zitten om even te genieten. Later zijn we weer naar beneden gelopen, waar de enige plek is waar je ook echt in het water kan. Daar hebben we ook nog even met de voetjes door het koude water gelopen.
Na een lange dag wandelen moesten we nog een camping zien te regelen. Er waren er 2 in de buurt welke helaas beide al vol waren. De andere waren meer dan een half uur terug rijden, terwijl we juist door wilde naar Zermatt de volgende dag. Dan nog maar een uurtje de juiste richting op rijden. We hadden camping Santa Monica in Raron op het oog. In km’s viel het eigenlijk wel mee hoe ver dat was, maar we moesten dus op een trein om er te komen. Nog nooit eerder hadden we met een auto op de trein gestaan en we vonden het best spannend. Het schudde behoorlijk en op een gegeven moment was het pikdonker in de tunnel. Vervolgens passeerde er een trein echt vlak langs de onze.Aan de andere kant aangekomen kwamen we in een heel ander landschap terecht. De bergen leken minder hoog en ruw en het voelde veel warmer aan. De camping was gigantisch, maar ondanks dat kregen we een rustig plekje in een hoekje aangeboden. De camping was sfeervol. Er waren veel mensen en gezelligheid. Achteraf had ik hier graag een dagje naast de camper gelegen en van de zon genoten. Maarja, er leek slecht weer aan te komen over een paar dagen in Zermatt en die wandelroutes daar zijn ook wel echt heel mooi!
Dag 7
Vanmorgen zijn we optijd vertrokken naar Täsch. We stonden op een camping op loopafstand van het station waar je de trein naar Zermatt kon pakken (met de auto kan je daar niet komen helaas).
We begonnen met de 5 Seeenweg te bewandelen in Zermatt.
Dag 8
Vandaag wilde we de Charles Kuonen Hängebrücke bekijken, ook wel de langste hangbrug van de wereld! Voor deze wandeling moesten we het treintje precies de andere kant op nemen. Deze wandeling was tot dan toe 1 van de zwaarste. Met geen dag rust tussen alle wandelingen door en een klim van 800 m over 2 km, viel deze behoorlijk zwaar. Maar we hadden geen haast en het was echt de moeite waard.
Dag 9
Vandaag gingen we weer op de luie manier naar boven, met de gondels. We besloten vanaf 2900 m hoogte via de Matterhorn Glacier Trial en Schwarzsee, helemaal terug naar Zermatt te wandelen (16 km). Erg leuke afwisselende wandeling en voor het eerst ook zo lang boven de bomengrens gewandeld.
Dag 10
Tijd voor de volgende halte, Valle Verzasca en Locarno, het dorp met de meeste zonuren in Zwitserland en meer mediterraanse sferen. Hiervoor moesten we een klein stukje door Italië rijden. Daar besloot onze bus het helaas weer op te geven. Deze keer de hele motor opgeblazen (vorig jaar was het de versnellingsbak toen we bij Stavanger in de buurt waren). 
Gelukkig was het nu een maandag en konden we redelijk snel geholpen worden. Univé reisverzekering is echt een dikke tip! We hebben dezelfde avond nog vervangend vervoer mogen ophalen. Die stond in Visp, net naast Täsch en 75 km terug van waar we waren… Het probleem in Italië was toch wel de enorme taalbarrière. Gelukkig compenseerde ze dat weer met hun gastvriendelijkheid. De manager van de Mercedes dealer heeft ons gewoon persoonlijk bij een B&B afgezet, zo fijn! De reis hebben we vervolgd in een Ford Focus en de avond konden we enorm geineten van het plein in Domodossola, met de allerlekkerste wijn en een super fijn sfeer!
Dag 11
Dan nu wel aangekomen bij de Valle Verzasca en Locarno. De Valle Verzasca was zo mooi, dat we snel de ellende van de dag ervoor konden vergeten. In de namiddag nog even door Locarno gewandeld, maar dat was toch niet zo’n leuke sfeer als dat Italiaanse pleintje gisteravond. Misschien waren we er te vroeg of in het verkeerde seizoen, maar ik zou er niet meer mijn middag aan de Valle Verzasca voor afbreken. Die avond in het hotel waar we zaten spraken we andere wandelaars die er net zo over dachten. Dat was grappig. Het hotel waar we zaten was ook erg leuk. De eigenaar was een rasechte Italiaan en vanuit zijn restaurant kon je in de verte Laggo Magiore nog zien liggen (waar we in Locarno nog langs liepen).
Dag 12
We waren eigenlijk wel benieuwd wat we van Oostenrijk zouden vinden in de zomer nu we het wandelen zo ontdekt hebben. Aangezien we nu minder rustdagen hebben gehad dan gepland, hebben we alles gezien wat we gepland hadden voor Zwitserland en besloten we de rest van de vakantie af te sluiten in Oostentijk. Eerst weer de zoveelste poging gedaan om een hutje ergens op een camping te scoren, maar om de een of andere reden is het nog erg druk de eerste weken van september in Zwitserland én Oostenrijk. Dus zijn we op de bonnefooi naar een appartement verhuur gereden, daar was wel plek zat gelukkig! We belandde in Haus Daheim in Griess. Beetje chaotisch vrouwtje, maar super gastvrij en vriendelijk. We hadden een kamer aan de zijkant met een ruim balkon die prachtig uitzicht gaf over de bergen.
Dag 13 & 14
Hier wilde we het avontuur nog opzoeken en zijn we gaan canyoningen en raften.
Dag 15
Tijd voor nog een wandeling. Deze keer een etappe wandeling E2 van Oetz naar Niederthai met als einddoel de Stuibenfal. Dit was weer een hele nieuwe ervaring. Veel afwisseling tussen stijl klimmen en dalen en redelijk vlakke stukken door het dal. Erg verfrissend. Hier maakte we ook voor het eerst kennis met gastenboekjes op de wandelroutes. Heel leuk!
Dag 16
De laatste dag! We keken al een paar dagen uit op een bord met Winnebachseehutte erop. Daar moesten we dan natuurlijk nog even naartoe. Vandaag konden we de auto lekker laten staan. De dag voor we een hele dag in de auto moesten zitten. Eenmaal aangekomen bij de Winnebachseehütte en na een heerlijke lunch, besloten we nog een half uurtje verder te klimmen naar de Ernst-Rimmel Spitz. We hadden niet veel verwacht van deze wandeling, maar hij overtrof al onze verwachtingen! 
